Wereldschaakvakbonden

Alle professionele grootmeesters zagen wel de waarde van een vakbond, dus kwam er in 1986 de Grand Master Association (GMA), waar sociaal denkende schakers in het bestuur zaten als Jan Timman en Yasser Seirawan. Natuurlijk ook wereldkampioen Kasparov, maar die bleek in vergaderingen meer het model monoloog aan te houden in de communicatie. Dat wrikte. Toen ook de wereldschaakbond FIDE niet conform Kasparov’s wensen opereerde, richtte hij in 1993 zijn eigen vakbond op, de Professional Chess Association (PCA) waarin twee leden zaten: zijn uitdager Nigel Short en Kasparov. Dat bracht natuurlijk een scheuring in de wereldschaakvakbonden teweeg, we kregen twee kampioenen en een hoop ellende. Kasparov vond dat geen probleem, maar de invloed van dat ene andere PCA-bestuurslid wel, dus richtte hij vervolgens de World Chess Association (WCA) op, waarvan Nigel Short het enige lid was. Hier kreeg hij ruzie met de sponsors en uiteindelijk vielen al die wereldschaakvakbonden om en kwam alles rond het jaar 2000 weer in de armen van de wereldschaakbond FIDE.

Viktor Korstjnoi (78) niet tegen Anatoli Karpov in Valencia

Anatoli Karpov en Gary Kasparov speelden in Valencia weer eens tegen elkaar. Ze begonnen precies 25 jaar geleden in 1984 en speelden vijf tweekampen, in totaal 144 partijen. Kasparov won 21 keer en verloor 19 partijen. "De organisatie in Valencia had mij eerst gevraagd om een herhalingmatch met Karpov te spelen", zei Viktor. "Ik wist niet hoe snel ik nee moest zeggen, ondanks het prijzenfonds van 100.000 euro. Weer tegen Karpov, al die negatieve emoties, daar word ik geen tachtig mee."

De formule van Valencia was: vier rapidpartijen en acht vluggertjes. Karpov bleek een slecht timemanagement te voeren en verloor het rapid van 30 minuten met 3-1 en de vluggertjes van vijf minuten met 6-2.

Garry Kasparov richt nieuwe oppositiebeweging op

In een hotel vlakbij de Russische hoofdstad hebben ongeveer 150 mensen, waaronder oud-schaakkampioen Garry Kasparov, de oppositiebeweging Solidariteit opgericht.

De anti-Kremlin beweging is vernoemd naar de Poolse vakbond Solidariteit.

De liberalen, die in de Russische politiek nauwelijks een rol spelen, hopen om met gebundelde krachten een einde te maken aan het huidige beleid. Ruslands verdeelde oppositiepartijen zijn geen van alle vertegenwoordigd in de Doema.

Veel Russen hebben in de jaren negentig het vertrouwen in een liberale democratie verloren en associëren hem met chaos, armoede en corruptie.

,,Een van de taken van de Solidariteit-beweging is om die [liberale] basisprincipes te rehabliteren", aldus Kasparov bij het oprichtingscongres. Volgens hem hebben de huidige Russische leiders de ,,liberale retoriek aangeleerd" en ,,een complete dictatuur gecreëerd onder het mantra van liberale principes".

Naast Kasparov behoren tot de oprichters de oud-vicepremier Boris Nemtsov, mensenrechtenactivist Lev Ponomarev en Ilja Jasjin, hoofd van de jongerenafdeling van de politieke partij Jabloko.

Buiten het hotel demonstreerden leden van een pro-Kremlin jeugdbeweging, verkleed als apen, tegen de oprichting.